Η αντιπηκτική αγωγή αφορά ασθενείς με προσθετικές μηχανικές ή ζωικές βαλβίδες της καρδιάς, αρρυθμία, έμφραγμα μυοκαρδίου, φλεβική θρόμβωση, πνευμονική εμβολή και υποτροπιάζουσες συστηματικές θρομβώσεις.

Οι ασθενείς που έχουν ήδη θρόμβωση σε κάποια φλέβα, κυρίως των κάτω άκρων, κινδυνεύουν από απόσπαση τμήματος του θρόμβου που θα εμφυτευτεί στον πνεύμονα και θα αποφράξει μικρή ή μεγαλύτερη έκταση του πνεύμονα (πνευμονική εμβολή).

Τέλος, αυξημένο κίνδυνο θρομβώσεων έχουν μερικά άτομα που έχουν κληρονομική έλλειψη από το αίμα τους κάποιων παραγόντων(φυσικοί αναστολείς).Αυτό ονομάζεται θρομβοφιλία.

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΑΝΤΙΠΗΚΤΙΚΗ ΑΓΩΓΗ

Τα αντιπηκτικά είναι φάρμακα που βοηθούν στη πρόληψη της θρόμβωσης παρεμβαίνοντας στον μηχανισμό της πήξης του αίματος.

ΑΝΤΙΠΗΚΤΙΚΑ ΦΑΡΜΑΚΑ

Στην Ελλάδα κυκλοφορούν, α) το SINΤROM (ACENOCOMAROL) και β) το PANWARFIN (WARFARIN SODIUM). Τα φάρμακα είναι αντιβιταμίνες Κ. Μειώνουν το επίπεδο της βιταμίνης Κ του οργανισμού και έτσι παρεμβαίνουν (μειώνουν) στη σύνθεση των παραγόντων πήξης II, VII, X,που η παρουσία της είναι αναγκαία για τη φυσιολογική πηκτικότητα του αίματος.

ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑΚΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ ΑΝΤΙΠΗΚΤΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ

Σήμερα, το αποτέλεσμα της αντιπηκτικής αγωγής εκφράζεται ως INR και όχι σαν χρόνος προθρομβίνης ή ποσοστό παραγόντων .

ΠΡΟΤΑΣΗ ΓΙΑ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΟ ΕΥΡΟΣ ΑΝΤΙΠΗΚΤΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ

ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ ΕΠΙΤΥΧΙΑΣ ΤΗΣ ΑΝΤΙΠΗΚΤΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ

ΣΥΧΝΟΤΗΤΑ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑΚΟΥ ΕΛΕΓΧΟΥ ΑΝΤΙΠΗΚΤΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ

Στην αρχή της εφαρμογής της αντιπηκτικής αγωγής, ο εργαστηριακός έλεγχος πρέπει να είναι συχνός (ανά 5-7 ημέρες). Πρέπει ο ασθενής να γνωρίζει ότι με τον χρόνο προθρομβίνης και κατ’ επέκταση με το INR προσδιορίζουμε το αποτέλεσμα της δράσης του αντιπηκτικού φαρμάκου πάνω στους παράγοντες πήξης του αίματος και όχι την περιεκτικότητα σε φάρμακο του αίματος.

ΚΛΙΝΙΚΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ ΑΝΤΙΠΗΚΤΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ

Όταν η ένταση της αντιπηκτικής αγωγής είναι μεγάλη και τείνει να υπερβεί το επιθυμητό όριο της μη εκδήλωσης αιμορραγίας, τότε συνήθως εμφανίζονται εκχυμώσεις (μαυρίλες) σε διάφορα σημεία του σώματος. Επιβάλλεται λοιπόν ο ασθενής για να προλαβαίνει μεγάλες αιμορραγικές εκδηλώσεις να ελέγχει συστηματικά μια φορά την ημέρα το σώμα του και ιδιαίτερα την επιφάνεια των χεριών και ποδιών του για τυχόν εμφάνιση εκχυμώσεων (μαυρίλες) που δεν τις συνδυάζει με χτυπήματα.

ΣΥΣΤΗΜΑΤΙΚΗ ΛΗΨΗ ΑΝΤΙΠΗΚΤΙΚΟΥ

Ο ασθενής δεν πρέπει να παραλείπει να πάρει την καθορισμένη καθημερινή δόση του αντιπηκτικού φαρμάκου.

ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΠΟΥ ΕΠΗΡΕΑΖΟΥΝ ΤΗΝ ΑΝΤΙΠΗΚΤΙΚΗ ΑΓΩΓΗ

Η ΓΕΝΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΥΓΕΙΑΣ

Ένα απόστημα του δοντιού, ένα εμπύρετο νόσημα ή μια παρατεινόμενη διάρροια μπορούν να διαταράξουν έντονα την αντιπηκτική αγωγή.

Η ΛΗΨΗ ΑΛΛΩΝ ΦΑΡΜΑΚΩΝ

Πολλά φάρμακα επηρεάζουν την αντιπηκτική αγωγή, τα περισσότερα προκαλούν παράταση του χρόνου προθρομβίνης,δηλαδή αραιώνουν το αίμα, αλλά και μερικά προκαλούν βράχυνση, δηλαδή πήζουν το αίμα. Γιαυτό πριν πάρει ο ασθενής οποιοδήποτε νέο φάρμακο πρέπει να ενημερώσει τον γιατρό που παρακολουθεί την αντιπηκτική αγωγή. ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΑΙΡΝΕΙ ΑΣΠΙΡΙΝΗ.

Άλλες ομάδες φαρμάκων που επηρεάζουν έντονα την αντιπηκτική αγωγή είναι τα αντιφλεγμονώδη (αραιώνουν το αίμα) και τα αντιφυματικά και ψυχοαναληπτικά (πήζουν το αίμα).

ΟΙ ΔΙΑΤΡΟΦΙΚΕΣ ΣΥΝΗΘΕΙΕΣ

Τα αντιπηκτικά φάρμακα είναι αντιβιταμίνες Κ, δηλαδή εξουδετερώνουν τη βιταμίνη Κ που υπάρχει στις τροφές και έτσι δεν φτιάχνονται (συντίθεται) από τον οργανισμό παράγοντες πήξης. Η διατροφή πρέπει να περιέχει σταθερή ποσότητα βιταμίνης Κ. Η βιταμίνη Κ βρίσκεται κυρίως σε όλα τα είδη χόρτων, στο σπανάκι, στα μπρόκολα, στα κουνουπίδια, στα λαχανάκια Βρυξελλών, στο μαρούλι και στο λάχανο. Η κατανάλωση αλκοολούχων ποτών πρέπει να είναι περιορισμένη στο μέτρο.

ΦΑΡΜΑΚΑ ΠΟΥ ΠΡΟΚΑΛΟΥΝ ΠΑΡΑΤΑΣΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΠΡΟΘΡΟΜΒΙΝΗΣ

– Metronidazole (Flagyl)
– Trimethoprim-sulfamethoxazole (Seprin,Bactrimel)
– Omeprazole (Losec)
– Amiodarone (Angoron)
– Κεφαλοσπορίνες 2ης και 3ης γενιάς (Cefaclor, Mandokef, Mefoxil, Zinacef, Claforan, Rocefin, Solvetan)
– Ηπαρίνη
– Thyroxine (T4)
– Aspirin (Aspirin, Salospir)
– Μη στερινοειδή αντιφλεγμονώδη ( Brufen, Naprosyn, Voltaren, Niflamol, Ponstan
– Ticlopidine (Ticlodon)
– Carbenicillin (Pyopen) και μεγάλες δόσεις άλλων πενικιλινών
– Erythromycin (Erythrocin)
– Ketaconazole (Fungoral)
– Isoniazin
– Tamoxifen (Nolvadex)
– Quinidine
– Vitamine E ( Eviol)
– Phenyntoin (Epanutin)

ΦΑΡΜΑΚΑ ΠΟΥ ΠΡΟΚΑΛΟΥΝ ΒΡΑΧΥΝΣΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΠΡΟΘΡΟΜΒΙΝΗΣ

– Cholestyramine
– Barbiturates
– Rifampin
– Griseofulvin
– Carbamazepine

ΚΥΡΙΟΤΕΡΕΣ ΤΡΟΦΕΣ ΠΟΥ ΠΕΡΙΕΧΟΥΝ ΜΕΓΑΛΕΣ ΠΟΣΟΤΗΤΕΣ ΒΙΤΑΜΙΝΗΣ Κ

– Όλα τα χόρτα
– Μπρόκολα
– Λάχανο
– Μαρούλι
– Σπαράγγια
– Πράσινο τσάι
– Σπανάκι
– Κουνουπίδι
– Λαχανάκια Βρυξελλών

ΕΠΕΜΒΑΣΕΙΣ

ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΕΣ ΕΠΕΜΒΑΣΕΙΣ

Εάν χρειαστεί ο ασθενής να υποβληθεί σε επέμβαση, τότε πρέπει έγκαιρα (ημέρες πριν) να ενημερώσει εκτός από τον χειρουργό του και τον γιατρό που του ρυθμίζει την αντιπηκτική αγωγή.

ΟΔΟΝΤΙΑΤΡΙΚΕΣ ΕΠΕΜΒΑΣΕΙΣ

Εάν πρόκειται ο ασθενής να υποβληθεί σε εξαγωγή δοντιών ή άλλες αιματηρές επεμβάσεις στο στόμα, πρέπει έγκαιρα να ενημερώσει τον οδοντίατρο. Επ’ουδενί όμως δεν πρέπει να διακόψει την αντιπηκτική αγωγή για να υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση ή εξαγωγές δοντιών, διότι έτσι εκθέτει τον εαυτό του σε κίνδυνο θρόμβωσης.

ΚΥΗΣΗ

Τα αντιπηκτικά φάρμακα προκαλούν εμβρυοπάθεια (διαμαρτίες) στο 25% των εμβρύων, όταν η μητέρα παίρνει αντιπηκτικά ιδίως την 6η-12η βδομάδα κύησης, επίσης υπάρχει κίνδυνος εγκεφαλοπάθειας του εμβρύου από εγκεφαλική αιμορραγία. Γιαυτό οι γυναίκες που θέλουν να τεκνοποιήσουν θα πρέπει να συζητήσουν το θέμα με τον γιατρό που ρυθμίζει την αντιπηκτική τους αγωγή για να αλλάξουν είδος αντιπηκτικού (Ηπαρίνη) έγκαιρα.